Wat is er toch aan de hand met grondstoffen?

Nog niet zolang geleden dacht iedereen, dat in verband met de schaarste de prijzen van de grondstoffen alleen maar konden stijgen.  Nu staan de grondstoffenprijzen op hun dieptepunt.

Er was natuurlijk een goede reden om een aanhoudende prijsstijging te verwachten, aldus Huub Teesing.  Veel landen in opkomst, zoals China en India, gebruiken meer grondstoffen dan rijke landen, die het meer van hun dienstensector moeten hebben.  De sterke groei van die opkomende landen, die nu al de helft van de wereldeconomie vormen, zou leiden tot steeds hogere prijzen voor olie, staal, koper en andere grondstoffen.

Dat gebeurde ook aan het begin van deze eeuw, maar sinds de kredietcrisis zijn de prijzen in een vrije val gekomen. Op dit moment zijn ze zelfs lager dan in de kredietcrisis, ondanks de welvaartsstijging in het Westen en ondanks de opkomst van landen als China, India en andere landen.  De prijsdalingen zouden het gevolg kunnen zijn van een afnemende groei(opkomende markten) respectievelijk lage groei(ontwikkelde landen), maar het zou ook kunnen duiden op een efficiënter gebruik van deze grondstoffen en toename van het aanbod dan wel de ontwikkeling van alternatieve hulpbronnen. Zo kunnen we nu al veel afvalstromen hergebruiken of omzetten in energie.  Moderne auto’s zijn op dit moment al voor meer dan 70% recyclebaar.  In elk geval is het prettig dat wij voor olie en gas nu minder afhankelijk zijn van het Midden-Oosten en Rusland, aldus Huub Teesing.  Toch zou ook de onrust op veel plaatsen in de wereld gezorgd kunnen hebben voor een lagere economische groei en prijsdruk op de grondstoffen, terwijl dat in het verleden juist andersom was.

Het blijft moeilijk om te voorspellen wat de toekomst ons zal brengen

Waarom lukt het Amerika niet om het gebruik van wapens in te dammen?

Elk jaar zijn er in Amerika schietincidenten, die eigenlijk niets met terroristische acties te maken hebben.  Dit jaar al meer dan 350 keer, waar minimaal 4 doden te betreuren waren. Het totaal aantal doden dit jaar bedraagt nu al meer dan 12.000 en als je het aantal zelfmoorden met vuurwapens erbij optelt, bedraagt het aantal slachtoffers meer dan 30.000 in 2015.  En toch lukt het de regering van Obama niet om met behulp van een wetswijziging, de verkoop van vuurwapens aan banden te leggen.  Een onbegrijpelijke zaak, naar de mening van Huub Teesing, die zijn oorsprong vindt in de “Bill of Rights”uit 1791.  Daarin wordt onder meer geregeld dat elke Amerikaan het recht heeft een vuurwapen te bezitten.

Daar zijn , ook in het recente verleden, wel beperkingen in opgenomen, met zelfs de mogelijkheid dat per staat te regelen. Het Amerikaanse Hooggerechtshof lijkt zich nu afzijdig te houden van de discussie, die na elke aanslag weer oplaait. De grote bottleneck is het Amerikaanse congres, die weigert maatregelen te nemen om de verkoop van vuurwapens aan banden te leggen.  Voor een groot deel wordt dit veroorzaakt door een sterke lobby van de wapenindustrie, die niet graag ziet dat de verkoop van hun vuurwapens wordt beperkt. Maar hoe is het mogelijk dat ook labiele personen in het bezit kunnen komen van zelfs automatische wapens? Volgens Huub Teesing kan dit wel geregeld worden. En als je misbruik maakt van je wapenbezit, dat moet die vergunning kunnen worden afgenomen en de wapens in beslag worden genomen.  Maar ook dat verschilt per staat, wat de zaak zeer onoverzichtelijk maakt. 

Ook in Europa is de wetgeving niet centraal geregeld: in Duitsland en België kan je veel makkelijker aan een wapen komen, dan in Nederland. En met de huidige open grenzen kunnen ze ook gemakkelijk Nederland worden binnengevoerd.

Er is al heel veel geweld in de wereld en dan met name in het Midden-Oosten. En natuurlijk zijn er industrieën, die daarvan profiteren.  Het geweld in het Midden-Oosten en Oekraïne houdt de wapenindustrie in Rusland in leven.

We zijn, aldus Huub Teesing, weer heel ver weg van een veilige wereld.

Zijn elektrische auto’s de toekomst?

Velen denken op dit moment, dat elektrisch rijden de toekomst is. De regering helpt daar ook een handje in mee, door die auto’s gunstig te belasten. Je zou daardoor minder fossiele brandstoffen gebruiken en dat is dan goed voor het milieu. Maar die auto’s moeten wel gemaakt worden en worden na verloop van tijd ook weer afgedankt. TESLA is zo’n voorbeeld. Deze auto’s worden nu in Tilburg geassembleerd. Het is bekend, dat veel componenten uit deze auto kunnen worden hergebruikt, maar het grote accupakket vormt de grootste uitdaging, aldus Huub Teesing.

De meeste accu’s en batterijen in bijvoorbeeld mobiele telefoons worden gemaakt met Lithium. Dit element komt uit mijnen in Argentinië, Bolivia en Chili. Het lijkt logisch om Lithium te recyclen uit batterijen en accu’s, maar zolang de kostprijs uit de mijnen lager is, zal dit niet op grote schaal worden gedaan. Er zijn ook accu’s met andere samenstellingen, bijvoorbeeld met metalen als kobalt en nikkel. Deze metalen zijn heel duur, waardoor recyclen wel loont.
Sommige fabrikanten nemen nu toch hun verantwoordelijkheid. Na gebruik in auto’s zijn er andere toepassingen mogelijk. In Amerika gebeurt het al, maar in Europa nog op zeer beperkte schaal. Als die accu’s worden gebundeld, kunnen ze worden gebruikt voor de opslag van zonne- en windenergie. Naar de mening van Huub Teesing zou deEuropese Unie dit veel meer moeten aanmoedigen. Umicore is een onderneming, die de hele accu weet te recyclen. Zo wordt kobalt, het duurste metaal in sommige accu’s, omgevormd tot een nieuw product, dat door de makers van accu’s en batterijen opnieuw gebruikt kan worden. Een groot deel van de accu, waar lithium is in verwerkt, wordt uiteindelijk gebruikt in de cementindustrie. Zo wordt het volgens TESLA mogelijk de accu’s in de nabije toekomst winstgevend te recyclen. En om die termijn te overbruggen, zullen regeringen financieel moeten bijspringen, aldus Huub Teesing